neper

در دور دست
قویی پریده بی گاه از خواب

ادامه 

دود می خیزد ز خلوتگاه من‌.
كس خبر كی یابد از ویرانه ام ؟ 
با درون سوخته دارم سخن‌.
كی به پایان می رسد افسانه ام؟

«خانه دوست کجاست؟» در فلق بود که پرسید سوار.
 

به سراغ من اگر می آیبد نرم و آهسته بیایید مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من 

سعدی:
چو رسی به کوه سینا "أرِنی" مگو و بگذر / که نیارزد این تمنا 

حافظ:
چو رسی به طور سینا "أرِنی" بگو و بگذر / تو  صدای دوست بشنو، نه جواب "لن ترانی"

مولانا:

"أرنی" کسی بگوید که تو را  ندیده باشد/ تو که با منی همیشه، چه "تری" چه " لن ترانی"

شاعری گمنام نیز سروده است:

چو رسی به طور سینا ارنی بگو و مگذر/ چه خوشست از او جوابی چه "تری" چه " لن ترانی"به جواب "لن ترانی"

ولی یه اما داره حافظ و مولانا همچین شعری نگفتن